Geschiedenis

Er was eens...
In de lente van 1928 was het tamboer- en pijperkorps 'Jubal' uit Dordrecht uitgenodigd in Vlaardingen, om een buitenmiddag gezellig muzikaal op te vrolijken. Het was een middag om nooit te vergeten. Er marcheerde een korps door Vlaardingen, keurig in het gelid met voorop een tamboermaître. Half Vlaardingen liep uit, zoiets was nog niet eerder vertoond. Bij enkele C.J.V.- leden werd het idee geboren om ook zo'n korps in Vlaardingen op te richten. Samen met leden van de fluitclub 'O.N.I.' werd het plan verder uitgewerkt. Op 27 juni 1929 werd een oprichtingsvergadering gehouden in clubgebouw: 'Obadja'. Voor de deur stonden wel 100 jongens te dringen om mee te mogen doen. Dat kon natuurlijk. Maar 90 tamboers en 10 fluitisten, was teveel tamboers. De verhouding werd aangepast. Na veel gepraat werden er 40 jongens gevonden die fluitist wilden worden. Dit was het prille begin van de vereniging.

Het eerste optreden
In het begin vonden de marsoefeningen plaats in kleine groepen rond een tafel in een zaal van Obadja. Wat later werden de marsoefeningen buiten gehouden aan de Broekweg, tot ergernis van de boeren, daar hun vee hiervan zo onrustig werd, dat hun melkproductie verminderde.
2e Pinksterdag 1930: de eerste mars. Alle jongens hadden een wit overhemd met een rood- geel- blauw gehaakte stropdas en een Blauwe/ zwarte broek met een brede zwarte band. Er werd afgemarcheerd van het gebouw 'Liefde en Vrede' aan de Gedempte Biersloot. Ze kenden 3 stukjes muziek, die de gehele mars herhaald werden. Dit was echter geen belemmering om dit eerste optreden tot een succes te maken.

Na een aantal optredens bleek, dat het korps bestaansrecht had. Het aantal leden groeide dan ook gestaag en het werd een echte vereniging. Er werden trommels gekocht, er ging een tamboermaître voor het korps lopen. Ook werden er een stel bekkens, een grote trom en nog meer vlaggen aangeschaft.

'De Pijpers verwierven in de jaren voor de oorlog grote bekendheid, niet alleen in de eigen stad, maar ook daarbuiten. Het muziekkorps was op allerlei plekken in het land een bekende verschijning. Gedurende de oorlog werden de instrumenten en uniformen op diverse plekken verborgen. In de dagen na de bevrijding kwam het korps, of wat er op dat moment van over was, vrij snel weer in vol ornaat op straat'

Wie de jeugd heeft...
Enkele jaren na de oorlog, op 28 april 1948, werd het jeugdorkest opgericht: het Tamboer- en Pijperkorps De Jonge Pijpers. Pas in de periode daarna werden de trommels en fluiten aangevuld met koperwerk.

The American way
In de jaren zestig / zeventig vormden de beide korpsen zich om tot showbands, met ventielkoper en een slagwerkgroep. De Pijpers werden bekend vanwege hun eigen Zuid-Amerikaanse stijl. In de jaren tachtig werd omgeschakeld naar de ‘Drumcorps’-stijl en kwam de nadrukmeer op de totale presentatie en op het showelement te liggen. Al hoewel Avalance toen geen echt Drumcorps meer was maar een Showkorps was het showelement nog steeds heel belangrijk evenals de herkenbaarheid van het totale arangement naar het publiek. De jaren negentig waren een roerige tijd. De vertrouwde repetitieruimte in “het Weeshuis” moest verlaten worden en de vereniging oefende enkele jaren in diverse ruimtes in Vlaardingen. Uiteindelijk werd onderdak gevonden in het Kolpabad bij collega muziekvereniging Liberté. Dit “zwervende” bestaan had geen goede invloed op het ledenaantal, vooral bij Avalance dat niet meer zelfstandig kon optreden. Jong Avalance kon nog wel enkele jaren doorgaan en deed tot 1996 mee aan diverse jeugdfestivals en contests en trad regelmatig op in en rond Vlaardingen. In dat jaar had een grote groep de leeftijd bereikt om over te gaan waardoor, mede door de dalende aanwas bij Jong Avalance, besloten werd als seniorcorps door te gaan.

Vanaf 1995 was de ook winterguard van Avalance weer actief. Tot 1998 werd zeer succesvol meegedaan in de A-class waar diverse keren een plek bij de top 3 werd behaald. Hierna werd enkele jaren deelgenomen in de open class, op dat moment de hoogste klasse in Nederland. In 2003 werd weer meegedaan in de A-class waar na een zeer spannend seizoen een mooie 2e plaats op het NK in ’s-Hertogenbosch werd behaald. De eerste tien jaar van het nieuwe millennium waren erg succesvol. Vanaf 1998 hadden we weer een eigen verenigingsruimte in “Villa Musica” aan de Koningin Wilhelminahaven. Daar werd door een aantal seniorleden het initiatief genomen om weer met Jong Avalance te starten. Naast het oefenen werden er veel activiteiten georganiseerd en langzaam maar zeker groeide de groep. Ook Avalance was weer druk bezig met oefenen.

In 2003 werd t.g.v. het 55 jarig bestaan van Jong Avalance een mooie jeugdtaptoe georganiseerd op het terrein aan de Broekweg, waar Jong Avalance voor het eerst sinds jaren weer een show liep. Later dat jaar werd buiten mededinging deelgenomen aan het DCE kampioenschap in Den Haag. Een jaar later werd er nogmaals een taptoe georganiseerd, omdat Avalance 65 jaar bestond. Ook dit was een groot succes. Door veel acties en door de hulp van fondsen kon voor beide korpsen een geheel nieuw uniform en een nieuw brassinstrumentarium aangeschaft worden. Later kreeg Jong Avalance ook nog nieuwe slagwerkinstrumenten. Avalance trad na lange tijd weer enkele keren op in Frankrijk en Jong Avalance behaalde mooie resultaten op de contests van DCN en op de Europese kampioenschappen in het Sparta Stadion en het Roda JC stadion in Kerkrade.

Avalance deed een paar jaar mee aan de contests van DCN en wist in 2011 de kampioensvlag binnen te halen. Avalance en Jong Avalance deden vanaf 2009 ook weer mee aan de winterguardwedstrijden. Avalance promoveerde van de AA-class naar de A-class en Jong Avalance wist in 2013 de 4e plaats in de cadet class op de Nederlandse Kampioenschappen in Eindhoven te behalen. Jammer genoeg kon dit succes in het tweede decennium niet lang voortgezet worden. Het ledenaantal bij beide korpsen nam weer af en er waren minder mensen beschikbaar om les te geven en andere taken te doen. Ook moesten we weer op zoek naar een nieuwe repetitieruimte.

Voor Jong Avalance moest de moeilijke beslissing genomen worden om te stoppen. Bij Avalance werd een percussiongroep (APG) opgericht die enkele optredens verzorgd heeft bij braderieën en optochten. Door gebrek aan instructie is dit inmiddels ook beëindigd. De brassgroep bleef wel door repeteren en is met een geheel nieuw repertoire een andere richting ingeslagen. In 2014 zijn er enkele optredens verzorgd, o.a. tijdens de avondvierdaagse, Loggerfestival en bij een Big Band spektakel in september. 

Na een zeer geslaagde reunie in oktober 2016 is een groep enthousiaste oud leden begonnen om de vereniging een nieuw leven in te blazen, en werd het geheel omgevormd tot stageband. Geen lange defilees strak in het pak maar gezellig met vrienden muziek maken.

In 2019 met de stageband nog een waanzinnig 90 jarig bestaan gevierd op het Liesveld, met medewerking van bevriende muziekverenigingen. Waarna in 2020 de Corona pandemie losbarste wat de doodsteek voor de spelende vereniging werd.

Voor nog meer foto's zie onze facebooksite https://www.facebook.com/Alumni.Avalance